Rustdag Pégomas (F)
Statistiek:
Datum: Zondag 2 juli 2000
Het weer:
Zonnig en warm, slechts af en toe lichte bewolking. Temperatuur: minstens 30 °C.
Vandaag was het weer was- en poetsdag. Het vervangen van de gebroken spaak wilde in eerste instantie niet erg lukken. De pignon moest daartoe worden verwijderd en we wisten niet zeker meer welke kant opgedraaid moest worden om de borgring los te krijgen. Uiteraard de verkeerde kant op gegokt met gevolg dat hij muurvast kwam te zitten. Ilse en Sander uit bed gebeld (kwart voor elf!) voor telefonisch advies, maar toen was het eigenlijk al te laat. De pignon moest met klok mee eraf. Dit met grote kracht alsnog geprobeerd maar het lukte niet meer. Wel de schakels van de kransafnemer kapot getrokken, maar dat kon provisorisch nog wel hersteld worden.
Verwijderen van het restant van de gebroken spaak ging ook niet, want dat was net ietsje te lang om de bocht te nemen. Een noodspaak plaatsen was dus ook niet mogelijk. Bovendien was de Aldi-multitool, waaraan o.a. een tangetje zat, ergens onderweg zoekgeraakt.
Gelukkig bleek er in Pégomas een fietsenmaker te zitten. Zoals Cruyff zegt en wie ook steeds weer bleek te kloppen: elk nadeel heb ook zijn voordeel. Nou maar hopen dat de winkels morgen open zijn…
Nee dus: ’s maandags gesloten! Zo heb elk voordeel ook weer zijn nadeel! Dit zou dus een extra rustdag betekenen, ware het niet dat door het toeval ook dit nadeel weer werd gecompenseerd door een voordeel. Even buiten het dorp ontdekten we een soort ‘Xenos’ die vandaag open was en waar ze – je houdt het niet voor mogelijk – o.a. kromme spits-bektangetjes verkochten voor slechts 12FF. Geen kwaliteit natuurlijk, maar met heel veel geduld – meer dan een uur lang pielen – lukte het hiermee toch om het restje spaak te verwijderen.
Het plaatsen van de noodspaak was verder een fluitje van een cent, dus konden we morgen toch gewoon fietsen. Eventueel zouden we vóór het volgende weekend deze noodspaak kunnen laten vervangen, mochten we ergens een betrouwbare fietsenmaker tegenkomen. Aan de andere kant: als het een week lang goed zou gaan, dan gaat het misschien ook wel twee weken goed. Bovendien hadden we nog drie noodspaken over…
De kilometers van de terugweg kloppen nog steeds heel aardig: slecht 11 km teveel gefietst, op de 930! De resterende etappes werden iets anders ingedeeld. Vooral de eerstvolgende acht werden elk een stuk korter en daardoor hopelijk minder zwaar. Vooral Kitty zag namelijk behoorlijk op tegen de bergen, eigenlijk al vanaf Rome. Dat kwam voor-namelijk omdat ze had verwacht dat het hele stuk langs de Italiaanse kust vlak zou wezen. En dat viel dus tegen…
We hadden nu nog negentien fietsdagen voor de boeg en met drie rust-dagen zouden we dan 24 juli weer thuis zijn, toch drie dagen eerder dan gepland. Of het lukte om voor die tijd de zwembandjes geheel weg te werken, viel te betwijfelen, maar ze werden nu wel duidelijk kleiner! Dat wel!
’s Avonds weer erg geplaagd door muggen. Maar omdat Frankrijk-Italië gelukkig in het voordeel van de Fransen werd beslist was de stemming op de camping toch prima…
VeloSite 2.0 